#3: Weekbrief vol tips

We zagen week 48 doormidden met een hele rits aan tips. Vers van de pers en uit de oude doos. Er bestaat al zoveel moois, achteruit kijken loont.

TV-tip

Gewoon even snel een tippie voor dé jeugdfilm die iedereen gezien moet hebben. Ongeacht je leeftijd. Gewoon even omdat die zo goed is. Gewoon omdat ik nooit meer wil horen dat Nederlanders zogenaamd geen films kunnen maken. Gewoon omdat er zo heerlijk op roald-dahl-achtige wijze een kind met een creatieve oplossing tegen eenzaamheid komt. Zet ‘m alvast op je lijstje voor als je eens niet weet wat je moet kijken. Bijvoorbeeld als de wereld even te guur is. De Boskampi’s zullen je hart verwarmen. (Papa Boskampi is trouwens Henry van Loon.)

De Boskampi’s is gratis te bekijken via NPO Start.

Het boek schijnt ook fantastisch te zijn, maar dat heb ik zelf nog niet gelezen. (CPS)

Podcast

Oh jee, je wordt wakker en bent opeens voor een andere voetbalclub! Hoe dwing je als man je vrienden vaker tot kletsen? Vrijwilligerswerk blijkt weer eens niet vrijblijvend. En is er leven na een chemische peeling? Vandaag vertellen we je Alle Eerste Dingen!

Luister Alle Eerste Dingen in je favoriete podcastapp. Vergeet geen vijf sterren en een leuke recensie achter te laten, want alleen zo worden wij als zelfstandig kreupel eendje gevonden tussen de podcastroofdieren. ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

Om op te kauwen

Hier in het dorp hebben we een leuke slijterij vol lokale drankjes (Drenthe/Groningen) en specialbieren van onafhankelijke brouwers uit heel de wereld. Toeval wil dat de inkoper en ik dezelfde smaak delen - het merendeel van het assortiment bestaat uit bieren zo zwart als de nacht.

Terwijl de ganse randstad Salmari wegslobbert, is het me inmiddels wel duidelijk dat de provincie andere criteria aan potentieel favoriete shotjes stelt. Uit de koker van de Zwarte Cross komt het citrusshotje Nozem Oil, geschonken vanuit een jerrycan. De anijsachtige Tweetakt komt uit Kiel-Windeweer, en is dan wel anders van smaak, de verpakking doet al even tankstation aan. Mijn leuke slijterijtje heeft op eigen gelegenheid ‘Hunzevocht’ laten stoken, een mierzoete rumpunch waar je best het woord rum uit kunt laten. Al was het ook een leuke titel voor een Drentse seksroman geweest. Hunzevocht.

Ik kreeg het drankje te proeven bij de toonbank: “Het wordt uitsluitend hier verkocht, het is ons eigen brouwsel.” De eigenaresse hield de apothekersfles met gifgroene druipletters trots omhoog. Voor een shotje van 30% smaakte het gevaarlijk weinig naar alcohol. “Nee, dit was het. Alleen deze biertjes graag.” Ik rekende af. Hoewel ik haar Hunzevocht sympathiek vond, verwachtte ik geen 75cl weg te werken.

Onderweg naar huis dacht ik na: Zijn sinaasappel, vanille en abrikoos nou de beste smaken om Drenthe te destilleren? Geen van deze ingrediënten komt in de provincie voor. Zelf had ik gewerkt met tonen van dennenappel.

Thuis opende ik een biertje dat ik bij het leuke slijterijtje kocht. Ik gilde het uit: “Dit had de smaak van Drenthe moeten zijn!” Dit soort dingen klinken altijd raar, maar ik had die ochtend nog een wandeling door het bos gedaan en dit Estlandse bier smaakte precies zoals de provincie eruit zag. Een absolute aanrader voor mensen die funky smaken kunnen waarderen.

Heli Imperial Gose van Pöhjala is een zuur bier, verrijkt met sleedoornbessen en citroentijm. Het is hier online te koop, al ben je natuurlijk welkom de aankoop te combineren met een bezoek aan dat prachtige Drentse landschap. (Als je dat hunzevocht maar in je broek houdt.)